Blijven schrijven
elke dag
wat er is
in het nu
zodat ik later weer zal weten hoe het was.
Maar wat is het moeilijk
nu mijn leven op pauze staat.
IK heb het losgelaten
maar het laat mij niet los.
Betekenis willen hebben
of op zijn minst bouwen aan
iets dat betekenis zal hebben.
Dat was mijn manier
om mijn plaats op deze wereld te kopen.
Mijn manier
om mijn pijn niet te hoeven voelen.
Mijn motivatie om te leven, mijn motor.
Zonder motor
rond te moeten dobberen.
Wel milieuvriendelijk natuurlijk.
Maar geef me dan tenminste riemen.
Hoe moet ik roeien
met de riemen die ik niet heb?