Sinds vorige week ben ik bezig met een toneelstuk.
Ja, ik heb al een boek geschreven. Maar ik houd van toneel, van de inpakt ervan. dat vertelde ik hier op YouTube.
Ik wil meer aandacht geven aan de stemmen in mijn hoofd tijdens de transitie. Die stemmen zijn de spelers. Ik jat gewoon de ondertitelen van het toneelstuk “Under Milkwood” van Dylan Thomas: “Een stuk voor stemmen”.
En het gekke is: Ik wil zelf altijd zo graag op het podium staan, maar nu wil ik niet zelf in dit stuk staan. Ik wil het heel graag op toneel zien, gespeeld door professionele acteurs. I
Ik heb weer creatie koorts. Het laat me niet los. Ik ben dag en nacht bezig met die tekst. Het stroomt. En als het af is, ga ik er alles aan doen om het op het podium te krijgen. Ik heb weer een droom. Iets wat ik niet meer durfde te hebben.
Als je nieuwsgierig bent, hier is de link: